Geluk bij een ongeluk; Oeps

Noch 100 Tage!!!! Ja okay, okay, entschuldigung, tut mir leid, ich habe eine Weile nichts geschrieben. Maar geef toe des te leuker dit verslag is toch?
Of misschien ook niet, aangezien ik niet zo veel te vertellen heb.
Weetje wat? Ik begin gewoon en zie wel waar het eindigt :). *Alweer*


Oeh even muziekje opzetten hoor, geeft extra motivatie om te schrijven. Haha, nee geintje ik vind het wel leuk om te schrijven eigenlijk. Het is heel leuk om al jullie reacties te horen en dat jullie het leuk vinden om mijn verslagen te lezen. Zal mezelf even een schouderklopje daarvoor geven. ;)


Mijn Duits gaat aber natürlich vooruit. Alles gaat gewoon zijn gangetje hier. Heb het nog steeds naar mijn zin in mijn eigen huisje, ook al ben ik alleen. Het weer is trouwens best wisselvallig hier, de ene dag mega veel sneeuw, daarna regen, uur erna weer sneeuw en de volgende dag is het door de regen weer verdwenen. Heel apart. Maargoed, ik ben al het een en ander gewend. Ook de kou, ook al is het hier bijv. 0* merk ik het niet echt meer. En weetje wat ook eng is; laatste dagen staat er hele harde wind. Maar dan ook echt hard hè, net alsof me dak eraf waait!!! Ja je lacht nu, maar ik meen het hoor! :S


Ennnnnn ik heb mega goed nieuws. Ik ben zwanger. Nee grapje.
EINDELIJK lukt het om mijn aardappels goed te koken. Zo toen was ik echt trots op mezelf, lekker met boontjes, gordonbleu’tje erbij. Jamjam.
:D


Deze week was het al ietsje drukker er was namelijk een school. Met jongeren rond de 18 jaar. En morgen(maandag), komt er ook een school. Volgens mij met 95 leerlingen. En de week erna komt er weer een school met 256 leerlingen. Pfff. Heb het er maar druk mee. Maar het positieve; het zijn jongeren! Dus geen irritante kinderen die ik moet temmen of waar ik een rondlopende piñata (koos) voor moet zijn.
Aan elk ding zitten positieve en negatieve dingen. Dus dan hier het negatieve deel; ik moet gewoon om 6 uur wakker worden, zodat ik om half 7 bij de receptie ben en hun ontbijt mooi klaar kan gaan maken. Tss triest.
:(


Ohja, en ik weet niet of ik dit al had gezegd; maar de natuur is hier echt mooi joh. Ik heb weer een hele rits foto’s gemaakt, zal er een paar bij plakken! Die met die boompjes is my favorite. Ik denk dat ik maar natuur fotografe wordt.
Die trilplaat heb ik trouwens een gooi gegeven. Volgens mij werkt die niet echt?! Ik dacht dan kan ik ondertussen lekker chippie eten terwijl ik op die plaat sta. Enige wat ik er aan overhoud is een schuddend hoofd. Soort Marijke Helwegen idee.;)


En om terug te komen op de titel van dit verslag; ik zat dus even lekker in bad, laptopje op mijn wasmand gezet zodat ik lekker chill filmpje kon kijken. Beetje Whatsappen. En ineens BAM, telefoon in bad (2 sec ofzo). Ik had zo’n goed reactie vermogen! Gelijk mijn mobiel gepakt, bad uit gerend (bijna op mijn plaat gegaan), in een pak met rijst gestopt (dat pak had ik nog omdat ik rijst wel kan koken, alleen niet kan eten. Blijft altijd aan de pan plakken)en toen verder gegaan met film kijken. Want tja ik kon verder toch niks anders dan wachten. 10 minuutjes later hoorde ik ineens zo’n Whatsapp deuntje. Dat’ tututum’. Awhh dat was echt een mooi moment, had toch stiekem even naar boven gekeken en bedankt gezegd. :)


3 Februari komen Dian, Dusty en Danique oftewel de 3D’s. Voor 4 á 5 dagen. Helemaal leuk. Verder komt 9 februari mijn lerares van school een dagje langs. En daarna gaat februari denk ik heel snel. Voor ik het weet is het alweer maart, na maart komt april, en daarna is mei. 1 mei eindigt mijn stage, en dan kom ik Nederland weer onveilig maken. En zie ik al mijn lieve vrienden, familie, aanhang en mijn kat Zoë weer. Dus people maak jullie borst maar nat want kom al weer bijna terug. :)

Dikke kus vanuit Duitsland

XX